برخی دانشمندان، گوجه‌فرنگی را در گروه میوه‌ها قرار می‌دهند و برخی از آنان، گوجه‌فرنگی را به‌عنوان نوعی از سبزیجات معرفی می‌کنند. متخصصان تغذیه نیز گوجه‌فرنگی را در رده مواد غذایی کاربردی دسته‌بندی می‌کنند چون ارزش آن فراتر از اهمیت تغذیه‌ای است. سرچشمه گوجه‌فرنگی به آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی بازمی‌گردد، جایی که در مکزیک از آن به‌عنوان یکی از غذاهای مهم استفاده می‌شده است. وقتی که استعمارگران اسپانیایی به قاره آمریکا رسیدند، این گیاه یا میوه را به نقاط دیگر جهان منتقل کردند. امروزه امکان کشت گوجه‌فرنگی در گلخانه‌ها فراهم شده است و در تمام نقاط جهان می‌توان از آن استفاده کرد. ارزش تغذیه‌ای با این‌که کالری گوجه‌فرنگی خیلی کم است، اما مزایای تغذیه‌ای آن بسیار گسترده محسوب می‌شود. گوجه‌فرنگی و آب آن از نظر ویتامین، ویتامین‌های C، A، B1، ویتامین B2، B3، B5 و B6 را برای بدن فراهم می‌کند. البته مقدار کمی هم ویتامین B12 در آن‌ها وجود دارد. پژوهش‌های علمی نشان می‌دهند که فولات، ویتامین E و ویتامین K نیز در گوجه‌فرنگی و آب آن یافت می‌شود. این محصول از نظر املاح نیز حاوی برخی املاح اساسی است؛ از جمله کلسیم، سدیم، منگنز، پتاسیم، فسفر، آهن، مس، روی و کروم. علاوه بر همه این‌ها، باید به بتاکاروتن و لیکوپن موجود در گوجه‌فرنگی اشاره کرد. این آنتی‌اکسیدان و ماده مغذی گیاهی، اهمیت خاصی به گوجه می‌دهد. بایدها و نبایدهای مصرف آب گوجه‌فرنگی دانشمندان بر این باورند که استفاده از آب گوجه‌فرنگی به پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های چشم و بیماری‌های قلبی-عروقی کمک می‌کند و حتی نقش مثبتی در پیشگیری از بروز مشکلات مختلف در دوران بارداری دارد. علاوه بر این‌ها، این نوشیدنی در برخی موارد از ابتلا به اگزمای پوستی نیز جلوگیری می‌کند. لیکوپن موجود در گوجه‌فرنگی هم، این توانایی را دارد که مانع از ابتلا به سرطان پروستات شود. بنابراین مصرف این نوشیدنی خصوصا به مردان توصیه می‌شود. مصرف آب گوجه‌فرنگی معمولا با عوارض جانبی همراه نیست. با این‌حال، بیمارانی که از سنگ کیسه صفرا رنجی می‌برند، باید از نوشیدن آب گوجه‌فرنگی پرهیز کنند. ضمنا گوجه‌فرنگی به‌طور طبیعی حالت اسیدی دارد و می‌تواند باعث سوزش سر معده در میان افراد مبتلا به بیماری ریفلاکس معده شود. دستگاه گوارش برخی افراد نیز نمی‌تواند گوجه‌فرنگی را تحمل کند و این افراد را با مشکلات گوارشی خاصی مثل درد معده و نفخ مواجه می‌کند. مصرف گوجه‌فرنگی و آب آن برای برخی از افراد با ابتلا به آلرژی‌های پوستی مانند خارش، اگزما، کهیر و بثورات پوستی همراه است. بعضی‌ها هم با خوردن محصولات بر پایه گوجه‌فرنگی دچار دل‌پیچه، اسپاسم عضلات شکم، تهوع، استفراغ و اسهال می‌شوند. با این حساب اگر به گوجه‌فرنگی حساسیت دارید، بهتر است دور مصرف آب آن را هم خط بکشید. چقدر و کی بخوریم؟ ما می‌توانیم تا روزی 2 لیوان آب گوجه‌فرنگی را به انواع غذاهای خود اضافه کنیم یا روزی یک لیوان از آن را نیم ساعت قبل از وعده اصلی غذایی، بنوشیم. آب گوجه فرنگی، فیبر بالایی دارد و می‌تواند با ایجاد حس سیری، جلوی پرخوری‌مان را بگیرد.