قورمه‌سبزی یا قُرمه‌سبزی از نامی‌ترین و مردم پسندترین خورش‌های فارسی زبانان و یکی از خوراک‌های ملی ایران است. این خورش با سبزی قرمه (دربرگیرندهٔ: تره، جعفری،شنبلیله و گشنیز، اسفناج و یا برگ چغندر - زمستان که فصل اسفناج است از اسفناج و هنگامی که برگ چغندر فراهم است، برگ چغندر بکار می‌رود)، لوبیا (قرمز یا چیتی یا چشم بلبلی) و گوشت قرمز پخته می‌شود. مزهٔ این خورش باید کمی ترش باشد، از این رو، به آن کمی لیمو عمانی خشک یا آب لیموی تازه می‌افزایند که پوست لیمو عمانی، اندکی مزهٔ تلخ خوشایندی به خورش می‌دهد. برای جا افتادن قرمه سبزی زمان زیادی نیاز است. این خورش چنانچه برای 4 تَن پخته شود نزدیک 155۰ کیلو کالری انرژی دارد. البته از آنجا که این خورش نیز مانند دیگر خورش‌های ایرانی همراه برنج خورده می‌شود، حداقل، 2۰۰ کیلو کالری دیگر به انرژی دریافتی افزوده می‌شود. اولین روز شنبه از ماه آذر را روز جهانی قورمه سبزی نامیده اند. این روز تقریبا 3 روز پس از روز شکر گزاری در غرب می باشد. قورمه سبزی در ایران دارای قدمت 5۰۰ تا 2۰۰۰ ساله است.