گاز N2o

40 کیلوگرم در سیلندر 40 و 50 لیتری با خلوص 99.99 نیتروز اکساید یا گاز خنده چیست؟ نیتروز اکساید (N2O) همچنین گاز خنده نیز نامیده می‌شود. این گاز بی‌رنگ خوشبو و شیرین مزه است که در دندانپزشکی و جراحی از آن استفاده می‌شود، زیرا استنشاق این گاز تاثیرات بی‌هوشی و ضددرد دارد. نیتروز اکساید همچنین برای تولید خروجی موتور خودروهای نقلیه و به عنوان اکسید کننده قوی در پرتاب موشک استفاده می‌شود. نیتروز اکساید را گاز خنده می‌نامند، زیرا استنشاق آن سرخوشی ایجاد می‌کند. چطور نیتروز اکساید یا گاز خنده ایجاد ‌شد. جوزف پریستلی برای نخستین بار در سال 1772 نیتروز اکساید را با جمع‌آوری گاز تولید شده از پاشیدن اسید نیتریک روی براده‌های آهن بدست آورد. اگر چه نیتروز اکساید معمولاً با روش هامفری دیوی تولید می‌شود، در این روش نیترات آمونیوم را به آرامی حرارت می‌دهند تا به نیتروز اکساید و بخار آب تجزیه شود. (NH4NO3 (s) → 2 H2O (g) + N2O (g نکته اصلی در اینجا این است که به آرامی نیترات آمونیوم را در بازه 170 تا 240 درجه سانتی‌گراد حرارت داد، زیرا حرارت باعث انفجار نیترات آمونیوم می‍شود. افرادی این کار را به مدت 150 سال و بدون هیچ حادثه‌ای انجام دادند، بنابراین، این روش تا زمانی که مراقب باشید، امن است. سپس گازهای داغ سرد شده تا آب را متراکم سازند. بهترین روش برای انجام این کار استفاده از پنوماتیک است، که شامل لوله‌ای است که از مخزن نیترات آمونیوم شروع شده و حباب‌های گاز را از مسیر آب وارد شیشه جمع‌آوری می‌کند. میزان گاز تولیدی در هر ثانیه یک یا دو حباب است. پنوماتیک منجر به حذف آب از واکنش و دود ناخالصی‌ها در نیترات آمونیوم می‌شود. گاز موجود در شیشه جمع‌آوری همان نیتروز اکساید یا گاز خنده، به اضافه مقدار کمتری از دیگر اکسیدهای نیتروژن مانند اکسید نیتریک و یا مونوکسید نیتروژن است. نیتروز اکساید در نهایت در تماس با اکسیژن به اکسید نیتروژن اکسید می‌شود، اگر چه از اسید و روش‌های اصلی برای حذف ناخالصی برای تولید در مقیاس تجاری نیتروز اکساید استفاده می‌شود. وقتی مخزن پر از گاز شد، میزان حرارت به نیترات آمونیوم را قطع و لوله را جدا می‌کنیم، بنابراین، آب به مخزن جمع‌آوری راه پیدا نمی‌کند. مخزن را بپوشانید، می‌توانید آن را راست کنید، بدون آنکه مقداری از گاز را از دست بدهید. اگر درب برای مخزن خود ندارید، صفحه صافی از شیشه یا پلاستیک هم به خوبی این کار را انجام می‌دهد. اقدامات احتیاطی نیترات آمونیوم با خلوص بالاتر پایدارتر از نیترات آمونیوم دارای ناخالصی است، بنابراین، احتیاط حکم می‌کند که با ماده با کیفیت بالاتر کار خود را آغاز کنید. حرارت را بیشتر از 240 درجه سانتی‌گراد نکنید، در غیر این صورت در معرض خطر تجزیه انفجاری نیترات آمونیوم قرار می‌گیرید. اگر از منبع حرارتی مستقیم مانند ترموستات کنترل کننده مشعل استفاده می‌کنید، مقدار آخر نیترات آمونیوم را تجزیه نکنید، زیرا احتمالاً حرارت آن بیشتر از مقدار مورد نظر خواهد شد. نیتروز اکساید یک گاز امن آزمایشگاهی است، اما استنشاق بیش از اندازه آن شاید منجر به خفگی شود، درست همان طور که استنشاق بیش از اندازه گاز هلیوم خطرناک است.

توضیحات

40 کیلوگرم در سیلندر 40 و 50 لیتری با خلوص 99.99 نیتروز اکساید یا گاز خنده چیست؟ نیتروز اکساید (N2O) همچنین گاز خنده نیز نامیده می‌شود. این گاز بی‌رنگ خوشبو و شیرین مزه است که در دندانپزشکی و جراحی از آن استفاده می‌شود، زیرا استنشاق این گاز تاثیرات بی‌هوشی و ضددرد دارد. نیتروز اکساید همچنین برای تولید خروجی موتور خودروهای نقلیه و به عنوان اکسید کننده قوی در پرتاب موشک استفاده می‌شود. نیتروز اکساید را گاز خنده می‌نامند، زیرا استنشاق آن سرخوشی ایجاد می‌کند. چطور نیتروز اکساید یا گاز خنده ایجاد ‌شد. جوزف پریستلی برای نخستین بار در سال 1772 نیتروز اکساید را با جمع‌آوری گاز تولید شده از پاشیدن اسید نیتریک روی براده‌های آهن بدست آورد. اگر چه نیتروز اکساید معمولاً با روش هامفری دیوی تولید می‌شود، در این روش نیترات آمونیوم را به آرامی حرارت می‌دهند تا به نیتروز اکساید و بخار آب تجزیه شود. (NH4NO3 (s) → 2 H2O (g) + N2O (g نکته اصلی در اینجا این است که به آرامی نیترات آمونیوم را در بازه 170 تا 240 درجه سانتی‌گراد حرارت داد، زیرا حرارت باعث انفجار نیترات آمونیوم می‍شود. افرادی این کار را به مدت 150 سال و بدون هیچ حادثه‌ای انجام دادند، بنابراین، این روش تا زمانی که مراقب باشید، امن است. سپس گازهای داغ سرد شده تا آب را متراکم سازند. بهترین روش برای انجام این کار استفاده از پنوماتیک است، که شامل لوله‌ای است که از مخزن نیترات آمونیوم شروع شده و حباب‌های گاز را از مسیر آب وارد شیشه جمع‌آوری می‌کند. میزان گاز تولیدی در هر ثانیه یک یا دو حباب است. پنوماتیک منجر به حذف آب از واکنش و دود ناخالصی‌ها در نیترات آمونیوم می‌شود. گاز موجود در شیشه جمع‌آوری همان نیتروز اکساید یا گاز خنده، به اضافه مقدار کمتری از دیگر اکسیدهای نیتروژن مانند اکسید نیتریک و یا مونوکسید نیتروژن است. نیتروز اکساید در نهایت در تماس با اکسیژن به اکسید نیتروژن اکسید می‌شود، اگر چه از اسید و روش‌های اصلی برای حذف ناخالصی برای تولید در مقیاس تجاری نیتروز اکساید استفاده می‌شود. وقتی مخزن پر از گاز شد، میزان حرارت به نیترات آمونیوم را قطع و لوله را جدا می‌کنیم، بنابراین، آب به مخزن جمع‌آوری راه پیدا نمی‌کند. مخزن را بپوشانید، می‌توانید آن را راست کنید، بدون آنکه مقداری از گاز را از دست بدهید. اگر درب برای مخزن خود ندارید، صفحه صافی از شیشه یا پلاستیک هم به خوبی این کار را انجام می‌دهد. اقدامات احتیاطی نیترات آمونیوم با خلوص بالاتر پایدارتر از نیترات آمونیوم دارای ناخالصی است، بنابراین، احتیاط حکم می‌کند که با ماده با کیفیت بالاتر کار خود را آغاز کنید. حرارت را بیشتر از 240 درجه سانتی‌گراد نکنید، در غیر این صورت در معرض خطر تجزیه انفجاری نیترات آمونیوم قرار می‌گیرید. اگر از منبع حرارتی مستقیم مانند ترموستات کنترل کننده مشعل استفاده می‌کنید، مقدار آخر نیترات آمونیوم را تجزیه نکنید، زیرا احتمالاً حرارت آن بیشتر از مقدار مورد نظر خواهد شد. نیتروز اکساید یک گاز امن آزمایشگاهی است، اما استنشاق بیش از اندازه آن شاید منجر به خفگی شود، درست همان طور که استنشاق بیش از اندازه گاز هلیوم خطرناک است.