عنصر شیمیایی از گروه ششم اصلی (16) جدول تناوبی که گروه اکسیژن – گوگرد یا گروه کالکوژن ها نامیده می شود. عدد اتمی اکسیژن 8 می باشد. دمای جوش اکسیژن در182.97- درجۀ سانتیگراد بوده و پتانسیل نرمال آن در 25 درجۀ سانتیگراد برابر 1.229 ولت است.
O2+4H+4e-→2H2O
مخلوط اکسیژن با هیدروژن یا استیلن در تولید دماهای بالاتر، به منظور جوشکاری و برشکاری، به کار می رود. همچنین از دمای بالاتر برای ذوب کردن کوارتز و فلزهای دیر ذوب و نیز تولید سنگ های زینتی سنتزی استفاده می کنند. در صنایع ذوب آهن و فولاد از اکسیژن خالص و نیز هوای غنی شده با اکسیژن برای انجام واکنش های متعدد استفاده می کنند. علاوه بر این امروزه، اکسیژن را در صنایع شیمی به طور روز افزون به جای هوا مصرف کرده و در آتش نشانی، کوهنوردی، صنایع پرواز و غواصی از وسایل مجهز اکسیژندار استفاده می شود. از اکسیژن مایع در موشک ها برای اکسایش مواد سوخت بهره می گیرند. اکسیژن در سال 1772 توسط شِل و در 1774 به وسیلۀ پریستلی، بدون این که آن ها ارتباطی با همدیگر داشته باشند، کشف گردید. شِل اکسیژن را از حرارت دادن شوره نیترات و پریستلی آن را از حرارت دادن جیوه اکسید و سرنج تهیه کردند. این دانشمندان معتقد به نظریه فلوگستون بودند.