اعتقاد به کارگروهی و وابسته شدن به یک جریان هم­فکر و هم­راستا به منظور تحکیم ریشه­های مشترک، یکی از ارکان تشکیل جوامع صنفی و نمادی از رشد و توسعه یافتگی کشورها است.

در کشور عزیزمان نیز با توجه به توسعه­ صنعتی سال­های اخیر، ایجاد ذهنیت دریافت مطالبات به صورت صنفی و علاقمندی به کارگروهی در بین فعالان بخش خصوصی رشد فزاینده­ای داشته که این امر نگاه ویژه­ی نهادهای دولتی به همکاری و تعامل با تشکل­های مختلف بالاخص صنعتی را در جهت شکوفایی صنعت کشور، در پی داشته است.

در دنیای امروز، اتوماسیون صنعتی به واسطه­ نقش انکارناپذیری که در ارتقای کیفیت و کمیت محصولات، ایجاد انعطاف­‌پذیری در خطوط تولید، بهره‌­وری انرژی، افزایش ایمنی و نیز حفظ محیط زیست ایفا می‌­کند در تمامی صنایع به عنوان یکی از حیاتی‌­ترین فناوری‌­ها مورد توجه می‌­باشد و در کشورهای صاحب صنعت بیشترین سرمایه­‌گذاری در جهت ارتقای آن صورت می‌­پذیرد.

در سال­های ابتدایی دهه­ هفتاد، زمانی که کشور در حال گذار از دوران جنگ تحمیلی و حرکت به سوی تحقق آرمان‌­های توسعه صنعتی بود اهتمام برخی فعالان صنعت اتوماسیون کشورمان در جهت معرفی و بیان اهمیت استفاده از این صنعت نوپا به سایر صنایع، منجر به ایجاد تشکلی شد که آن را انجمن صنفی شرکت­های اتوماسیون صنعتی نامیدند.

اعتقاد به کارگروهی در بین اعضای هیأت مؤسس این انجمن، با امید رشد و توسعه این صنعت پایه در کشور و پرورش تفکر پیگیری مطالبات صنفی از طریق تشکل­گرایی، باعث گردید تا پس از سال­ها نهالی که در سال 74 کاشته شد امروز به درختی استوار تبدیل گردد و این انجمن به عنوان تنها تشکل کارفرمایی متولی گسترش و توسعه­ اتوماسیون صنعتی در میان صنایع کشور شناخته شود. اکنون پس از گذشت 15 سال، این انجمن دارای بیش از 150 عضو فعال است که تخصص‌­های ایشان تمامی زیرشاخه­‌های اتوماسیون صنعتی را پوشش می­دهد.