پلیمرهای مهندسی، دسته ای از پلیمرهای سنتزی با ویژگی های خاص هستند که آنها را از دیگر پلیمرها متمایز می سازد . این گروه از پلیمرها دارای قابلیت کاربردی بالایی در عرصه های مختلف بوده و ویژگی برجستة آنها تلفیق دو خصوصیت « استحکام بالا» و « وزن کم » می باشد که اجازه می دهد تا این مواد با ارزش و تخصصی در بسیاری از کاربردهای خاص ، جایگزین فلزات مرسوم و متداول شوند .

از دیگر خواص بارز این پلیمرهای ویژه ، داشتن مقاومت بالای حرارتی ، شیمیایی و خوردگی به همراه خواص الکتریکی قابل قبول و انعطاف پذیری در طراحی و شکل دهی است. این چنین خصوصیات ممتاز و با ارزشی سبب شده تا پلیمرهای مهندسی برای کاربردهای گوناگون در صنایع پیشرفته هواـ فضا، اتومبیل سازی ، الکترونیک و ساختمان و تولیـد محصـولات و لـوازم طبـی ، خـانـگی ، صنعتـی و بـازرگــانی منــاسب بـاشند . « پلی کربنات » و « رزین اپوکسی » دو نمونة گرما نرم و گرما سخت از این نوع پلیمرها هستند که به علت داشتن کاربردهای بسیار متنوع ، در مقیاس جهانی با حجم بسیار بالایی تولید و مصرف می شوند . به عنوان مثال پوشش های تخصصی و پر مصرف ، صنایع الکترونیک ، چسب ها ، کفپوش ها ، کامپـوزیت ها و صنـایع اتومبیل سازی ، قطعه سازی ، ساخت اسباب و لوازم طبی ، تجهیزات اداری ، بهـداشتی و ورزشی از عمـده زمینه های مصرف این دو نوع پلیمر مهندسی ارزشمند به شمار می رود .

پتروشیمی خوزستان به عنوان نخستین مجتمع تـولیدکنندة دو نمـونة بـرجسته از پلیمـرهای مهندسی یعنی « پلی کربنات » و « رزین اپو کسی » در خاورمیانه می باشد .

از آنجا که تولیدات این مجتمع می تواند علاوه بر رونق صنعت و اقتصاد داخلی و جلوگیری از واردات محصولات و کالاهای مرتبط با ارزش افزوده بالا، مانع از خروج میزان قابل توجهی ارز از کشور شود ، از این رو پس از ارائه گزارشات مقدماتی فنی و اقتصادی اجرای مراحل بعدی طرح به تصویب هیأت مدیرة شرکت ملی صنایع پتروشیمی رسید . پس از انجام مطالعات مقدماتی فنی ـ مهندسی و بررسی های لازم اقتصادی ، قراردادهای خرید لیسانس و مهندسی پایة و تفصیلی و خرید تجهیزات طرح منعقد گردید.

شرکت پتروشیمی خوزستان در تاریخ بیست و ششم اسفند ماه سال 1376 تأسیس و عهده دار اجرای طرح تولید پلیمرهای مهندسی در محدودة منطقة ویژة اقتصادی بندر امام خمینی (ره) شد .

این مجتمع دارای هشت واحد فرآیندی شامل واحد تولید گاز منو اکسید کربن ، واحد جداسازی منواکسید کربن ، واحد تولید گاز فسـژن، واحد تولید بیس فنـل ـ آ (BPA) ، واحد اپوکسی رزین ، واحد پلی کربنات ، واحد تصفیه کلر و واحد آب ژاول می باشد. مجتمع دارای واحدهای جانبی متعددی می باشد. تهیه لیسانس و مهندسی پایه برعهده شرکت « سالزگیتر » بوده است و مهندسی تفصیلی و تدارک تجهیزات و تأسیسات جانبـی توسط شـرکت «ناموران » با مشارکت دو شرکت Noyvallesina و Energy Deployment انجام شـده است .



متخصصین متعهد ، مخلص ، مؤمن و تلاشگر صنعت پتروشیمی ایران ، در کنار مدیران پرتجربه این صنعت با راه اندازی این طرح در تیرماه 1383 به دست ریاست محترم جمهوری، دیگر بار دانش ، توانمندی ، اعتماد به نفس ، خود اتکایی و لیاقت خود را در اجرای پروژه ای دیگر از پروژه های ملی کشور به اثبات رسانیده و برگ زرین دیگری بر کارنامه افتخارات خویش افزودند .

بدون تردید راه اندازی « نگین پلیمری خاورمیانه » را می توان آغازگـر فصـل نوینی در تحول بنیادی صنعت پتـروشیمی کشور دانست . تحولی که بی هیچ اغـراق ، سرمنشـاء آن را باید پس از عنایت خاصة حضـرت حق تعالی ، در عنایت و توجه خاص تلاشگران و جهادگران سنگر صنعت به اهداف بنیادی « تلاش ، آفرینش و بالندگی » جستجو کرد .