تاریخ کشت نی شکر در ایران به سالهای قبل از اسلام باز می گردد و تقریبا همه محققین عقیده دارند که نیشکر توسط اسکندر به ایران آورده شده است و پس از فتح ایران بوسیله مسلمانان نیشکر و صنعت قند نیشکر نیز همراه با فتوحات اسلام به کشورهای دیگر برده شد و در هر کشوری که شرایط مناسب تری داشت زراعت نیشکر رواج یافته است . - سابقه شرکت شرکت کشت و صنعت کارون (سهامی خاص) بزرگترین واحد کشاورزی-‏صنعتی در سطح جهانی است که در جهت گسترش صنایع قند و ‏به زیر کشت در آوردن بخش دیگری از زمینهای خوزستان ‏احداث گردید. ‏اولین قلمه نیشکر در تاریخ یکشنبه 20 مهرماه 1354 پس ‏ازاینکه 200 روز از فعالیتهای تسطیح و عملیات ‏خاکی سپری میگشت در خزانه کارون کشت گردید. محل ‏انتخاب شده برای طرح عظیم کشت وصنعت کارون اراضی ‏آبخور رودخانه های کارون و در واقع در محدوده ی دیمچه ‏که در دوازده کیلومتری شوشتر و پنجاه کیلومتری دزفول ‏است. آب مورد نیاز مزارع از شبکه های آبیاری گتوند ‏‏(کارون) ودز تامین میگردد.هدف اصلی این طرح احداث ‏مزارع نیشکر به وسعت 25000 هکتار و تولید حدود ‏‏200000 تن نیشکر ودر نهایت علاوه بر تامین تقریبی یک ‏چهارم شکر مورد نیازمملکت (25000 تن شکر سفید ) در ‏تولید محصولاتی مانند غذای دام-نئوپان - الکل سرکه - ‏ کاغذ - فورفورال نقش اساسی داشته باشد‏ - میزان اراضی و تهیه زمین میزان اراضی شرکت کشت و صنعت کارون حدود 40000 هکتار است که 25000 هکتار آن قابل می باشد . .عملیات تسطیح به منظور تعیین شیب مناسب جهت آبیاری انجام می شود که پس از نقشه برداری و مساحی و تعیین قطعات مزرعه اقدام به ایجاد شبکه های آبیاری و زهکشی و جاده سازی می نماید . مساحت کل اراضی شامل مزارع تحت بهره برداری بشرح زیر به تفکیک بیان گردیده است. مساحت نهایی مزارع نیشکر 28000 هکتار مصرف آب در حد نهایی 92 متر مکعب در ثانیه طول نهر های آبیاری 467 کیلومتر طول جاده های شوسه 1700 کیلومتر طول زهکشهای روباز 245 کیلومتر طول زهکشهای زیرزمینی 3000 کیلومتر - آبیاری و هواشناسی آب مورد نیاز مزارع و کارخانه از طریق رودخانه های کارون و دز تامین می گردد . ظرفیت کانالهای آبرسانی حدود 81 متر مکعب در ثانیه از طریق سد انحرافی گتوند بر روی رودخانه کارون و 11 متر مکعب در ثانیه از رودخانه دز طراحی شده است . در اراضی کشت و صنعت کارون مجموعا پنج ایستگاه هواشناسی از نوع کلیماتوری به تناسب سطح زیر کشت احداث و آمارهای هواشناس روزانه در سه وقت استاندارد بین المللی در صبح و ظهر و غروب یادداشت و ثبت گشته که مورد استفاده در عملیات کاشت و داشت و برداشت در کشاورزی قرار می گیرد .