کدام ایرانی است که بوی جوجهکباب به مشامش برسد و یاد سفرهای خاطرهانگیز و آتش خوب و همراهان باوَفا نیفتد؟ آن هم جوجهای که بهاندازه قطعه شده باشد. بر آتشی مناسبی که نه تند است نه شعلهور، کباب شود و بوی دلکش زعفران را به اتاق بیاورد. کتابهای قدیمی آشپزی نوشتهاند این خوراک لذید را قبل از کباب باید مدتی در پیاز و فلفل و آبلیمو خواباند و به مقدار کافی، نمک و فلفل اضافه کرد و گذاشت عصارهی مواد به جان گوشت برود. همین است که هانی کباب آمادهای را به شما پیشنهاد میکند که هم پَزَندهای خوب و کاردان داشته و هم از بهترین و سالمترین مواد، تهیه شده است. جوجهکباب، طبعی میانه دارد؛ نه سرد و نه گرم. گرچه کمی به مزاج سرد تمایل دارد، اما به همه میسازد. مُقوّی و روشنکنندهی رنگوروی کودکان مریض است و ضدّ سُرفه و سرماخوردگی. وقتی به زعفران آغشته میشود، معالج کمحافظهها و بیحواسهاست و تناولش، شادی و سرور به همراه میآورد. نوش جان و گوارای وجود