پخت این خوراک خوش‌طعم و نیروبخش، چندان آسان نیست، زیرا گوشتِ زبان خیلی دیرپز است و برای خوش‌طعم شدن، به پاک کردن و جوشاندن، احتیاج دارد. چنین رویه‌ای برای سَرشلوغانِ روزگار امروز، حسابی مایه‌ی دردسر می‌شود. علاوه بر ریزه‌کاری‌های درآوردن طعم خوش زبان، برای معطر ساختن گوشت، آشپزان هانی از ترخون و برگ بو استفاده می‌کنند. تزیین و آراستن خوراک با سس مخصوص قارچ نیز طعم خوراک را لذیذتر و منحصربه‌فرد‌تر کرده است. چنان که هزار بار تاکنون تأکید کرده‌ایم، طبیعتِ گوشت، سرد معتدل است و برای گرسنگان و خستگان، جان و قُوّت می‌آورد و برای کم‌خون‌ها و بی‌حال‌ها، توش و توان. پیاز که کنار گوشت بنشیند، آن یک‌ذرّه سردی گوشت را متعادل می‌کند و هضمش را آسان. گفتنی است که ترخون، درمان درد معده و روده است و اشتها را تحریک می‌کند. نخود و هویج هم که کنار این مواد مطبوع بنشیند، هم برای کبد و معده بسیار مفید است، هم یاری‌رسان سلامت استخوان.