خورش فسنجان، بی‌شک از لذیذترین خوراک‌های ایرانی است. انار، این میوه‌ی بهشتی، این‌جا حرف اول و آخر را می‌زند؛ صاف‌کننده‌ی دل و جان است و مرهم دردهای بی‌درمان. امکان ندارد بر سر سفره‌ی رنگین ایرانی، در کنار سایر غذاها خورش فسنجان باشد و بتوان در برابر دراز کردن دست و کشیدن خورش بر پلو، مقاومت کرد. مزمزه‌ی گردوی ساییده‌، به دندان‌ها احساسی خوشایند می‌دهد. حیف که علیرغم زیبایی و دل‌فریبی فسنجان، پُختن آن دشوار و وقت‌گیر است. البته آشپزان هانی این نکته را به خوبی فهمیده‌ و راه لذت بردن از فسنجان را برای ما آسان کرده‌اند. انار باعث تصفیه‌ی کبد و علاج مرض معده است و مفید حال قلب و سینه. ضدخارش و کورَک و جوش است. گوشت با طبیعت سرد مایل به اعتدالش، نیروبخش و توان‌آفرین است. گردو، سستی حاصل از پیری و لرزش زانو را برطرف می‌کند و مشکل‌گشای عقده و رنج است؛ این یکی را البته در هیچ کتابی ننوشته‌اند، جز در کتاب دل...