گوشت و روغن و کرفس و نعناجعفری با کمی آبغوره و ادویه، ترکیبی می‌سازند سبز و رویایی که در روزهای تابستان و زمستان، شیرینی و شادی می‌آورد؛ بس که سبزیجات این خورش، مفید و طعمش، دلچسب است. هم طبع آشفته‌ی آدم را معتدل می‌کند، هم گرسنگی و خستگی را فرو می‌نشاند. فقط حواس آشپز باید وقت خُرد کردنِ کرفس و تفت دادن،‌ جمع باشد که کرفس باید حدود دوبند انگشت ریز شودد و نباید زیاد تفت داده شود که خاصیتش از بین می‌رود و طعمش تلخ می‌شود. قدیمی‌ها در خواص کرفس بسیار گفته‌اند؛ از جمله آن که سنگ مثانه را از بین می‌برد و برای سردمزاج‌ها به‌دردخور است. انواع درد شکم و پهلو را دوا می‌کند و درمان کم‌اشتهایی و بدغذایی است. گوشت قرمز هم چنانچه در خواص انواع خورش‌ها گفتیم، مفید حال زحمت‌کشان و خسته‌های این دنیاست و اگر به‌قاعده و درست مصرف شود، ضد کم‌خونی و بی‌حالی است. سنگینی حاصل از زیاد خوردن گوشت را نعنای موجود در خورش، تسکین می‌دهد؛ پس با خیال آسوده، پلوخورش کرفس را لقمه‌لقمه تناول کنید.